നിനക്കുള്ള കത്തുകൾ9

പ്രിയപ്പെട്ടവളേ,

നിന്റെ കത്തുകിട്ടി. ഉടൻ തന്നെ മറുപടി എഴുതേണം എന്ന് തോന്നി. ഇത്രയും കാലത്തിനിടയ്ക്ക്‌ ആദ്യമായാണ് എന്റെ ആശംസയൊട്ടുമില്ലാതെ ഒരു പിറന്നാൾ ദിനം കടന്നുപോകുന്നത്‌ അല്ലേ.. ആദ്യം തന്നെ അതിനു ക്ഷമ ചോദിച്ചോട്ടെ. ഈ കഴിഞ്ഞ വെള്ളിയാഴ്ച തന്നെയായിരുന്നു നമ്മുടെ ബോസ്സിന്റെ മകളുടേയും ജന്മദിനം. അവൾ 15 വയസ്സ്‌ തികച്ചിരിക്കുന്നു. അന്നേ ദിവസം രാത്രി അദ്ദേഹത്തിന്റെ വീട്ടിൽ വച്ച്‌ നടന്ന വലിയൊരു പാർട്ടിയിൽ ഓഫീസിലെ എല്ലാവർക്കും കുടുംബസമേതം ക്ഷണം ഉണ്ടായിരുന്നു.
പ്രിയേ, ഓരോരുത്തരും അവർക്കു പ്രിയപ്പെട്ടവരെ കൂടെ കൊണ്ടുവന്നപ്പോൾ ഞാൻ മാത്രം അന്ന് അവിടെ കൂടെ ആരുമില്ലാതെ ഒറ്റയ്ക്ക്‌ ആയിരുന്നു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അധികം ആരോടും സംസാരിക്കാതെ ഞാനൊരു മൂലയ്ക്ക്  പോയിരുന്നു. സംസാരിക്കാൻ ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം.

പ്രിയേ, ഒരു മനുഷ്യായുസ്സ്‌ മുഴുവൻ കഴിക്കുവാനുള്ള ഭക്ഷണം അവിടെ
വിളമ്പി. വിളമ്പി എന്നല്ല യഥാർത്ഥത്തിൽ പറയേണ്ടത്, നിരനിരയായി മനോഹരങ്ങളായ പാത്രങ്ങളിൽ നിരത്തിവച്ചിരിക്കുന്നു എണ്ണിയാൽ തീരാത്തത്ര വിഭവങ്ങൾ. നമുക്കിഷ്ടമുള്ളത് അടുത്തുള്ള ഒരു പാത്രത്തിൽ എടുത്ത് കഴിക്കാം. എനിക്ക് നാടൻ ഭക്ഷണത്തോടാണ് പ്രിയമെങ്കിലും ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്ന ഒരു ചൂടുള്ള  വിഭവം തന്നെ ഞാൻ എടുത്ത് കഴിച്ചു. ഏറ്റവും കൂടുതൽ പേർ കഴിച്ചതും അത് തന്നെ. അവരേയും പോലെ ഞാനും ആ 'നല്ല രുചി' മുഖത്ത് വരുത്താൻ ശ്രമിച്ചു. അവിടെ കൂടിയിരിക്കുന്ന അത്രയും പേരുടെ മുൻപിൽ ഞാൻ മാത്രം അങ്ങനെ ചെറുതാവരുതല്ലോ പെണ്ണേ..
ജന്മദിനങ്ങൾ ചില മനുഷ്യർ ഇത്രവലിയ ആഘോഷമാക്കുന്നത് എന്തിനാണ്..? ഓരോ വയസ്സ് കൂടുമ്പോഴും നമ്മൾ മരണത്തിലേക്ക് താഴ്ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് എന്ന സത്യം മറച്ചുപിടിക്കാൻ ഈ വ്യാജചമയങ്ങൾക്ക് സാധിക്കുന്നുണ്ടാകും അല്ലേ..
എനിക്കീ ആഘോഷങ്ങളെ അവിടെ നിരത്തിവച്ചിരുന്ന ഒഴിയും തോറും പ്രത്യേകം തയാറാക്കപ്പെട്ട ജോലിക്കാരാൽ നിറയ്ക്കപ്പെടുന്ന വിഭവങ്ങളുമായാണ് താരതമ്യം ചെയ്യാൻ തോന്നുന്നത്. പലതരം വിഭവങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ജീവിതം, പക്ഷേ, അതിൽ നിന്നും നമുക്കിഷ്ടമുള്ളത് അല്ലെങ്കിൽ മറ്റുള്ളവരുടെ താല്പര്യങ്ങൾക്ക് അനുസൃതമായി അതും അല്ലെങ്കിൽ മറ്റ് ചിലരേയെങ്കിലും ബോധ്യപ്പെടുത്താൻ വേണ്ടി എന്നെപ്പോലെ ഇഷ്ടമില്ലാത്ത വിഭവങ്ങൾപോലും പലർക്കും കഴിക്കേണ്ടിവരുന്നു.
ഞായറും കഴിഞ് തിങ്കളാഴ്ച നബിദിന അവധി ആയതിനാൽ അതും കഴിഞ്ഞുള്ള അടുത്ത ദിവസമായിരിക്കും നിനക്കീ കത്ത് ലഭിക്കുക. 
ഇസ്ലാം ആചാരപ്രകാരം അന്ത്യപ്രവാചകൻ മുഹമ്മദ് നബിയുടെ ജന്മദിനമാണ് നബിദിനം. അതിനെപ്പറ്റി ഇന്നലെ അബൂക്ക പറഞ്ഞ ചില കൗതുകങ്ങൾ നിന്നെയും അറിയിക്കട്ടെ..
ക്രിസ്തുവർഷം 571 ഏപ്രിൽ 21ന് പുലർച്ചെ സുബ്‌ഹിയോട് അടുത്ത സമയത്താണ് മുഹമ്മദ് നബി ജനിച്ചത്. അദ്ദേഹം മരണപ്പെട്ടതും അറുപത്തിമൂന്നാം വയസ്സിൽ ഇതേ ദിവസം തന്നെയാണത്രേ!!
ഒരു വിഭാഗം വിശ്വാസികൾ ഈ ദിനം  ആഘോഷിക്കുമ്പോൾ മറ്റൊരു വിഭാഗം നബിദിനം ആഘോഷിക്കുന്നതിനെതിരാണ്.
സൗദി അറേബ്യൻ ഭരണകൂടം നബിദിനം നിയമം മൂലം നിരോധിച്ചിട്ടുപോലുമുണ്ട്. അതേസമയം മറ്റ് അറബ് രാജ്യങ്ങൾ ഈ ദിനം ഔദ്യോഗീകമായി  ആഘോഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഒരു പ്രവാചകന്റെ മരണദിനം ആഘോഷമാക്കാൻ ഒരുങ്ങുന്ന ഒരുപറ്റം വിശ്വാസികളെ മനസ്സാൽ പുച്‌ഛിച്ചും കൊണ്ട് അല്പജ്ഞാനിയായ ഞാൻ ഏറെ വൈകിയെങ്കിലും നിനക്ക്  ജന്മദിനാശംസകൾ നേരുന്നു.

നിനക്കുള്ള കത്തുകൾ8

പ്രിയപ്പെട്ടവളേ,

സെപ്റ്റംബർ 7 ഞാൻ ജോലി ചെയ്യുന്ന സ്ഥാപനത്തിന്റെ അഞ്ചാം വാർഷികമായിരുന്നു. പാട്ടും ഡാൻസും നാടകവുമൊക്കെയായി സന്തോഷപൂർവ്വം അത് കഴിഞ്ഞുപോയി. മിനേഷിന്റെ പാട്ടോടും കൂടിയാണ് പരിപാടി ആരംഭിച്ചത്. നമ്മുടെ ഓഫീസിലെ ഏറ്റവും പ്രായം കുറഞ്ഞ സുമുഖനായ ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ നല്ലൊരു ഗായകനാണ്. ആദ്യം ഒരു  പ്രണയഗാനവും പിന്നീട് വിരഹഗാനവും പാടിയതോടെ സദസ്സ് പൂർണ്ണമായും കയ്യടക്കാൻ അവന് നിഷ്പ്രയാസം  സാധിച്ചു. ഞാനൊഴികെ മറ്റെല്ലാവരും പുറത്തും അണിയറയിലുമൊക്കെയിരുന്ന് കയ്യടിച്ചു. എന്റെ ജീവിതത്തിലെ രണ്ടു കാലഘട്ടമായിരുന്നു ആ എട്ടുമിനുട്ടിൽ എനിക്ക് മുൻപിൽ അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടത്. അത് കേട്ടിരുന്ന് ഞാൻ എങ്ങനെ കയ്യടിക്കാനാണ് പെണ്ണേ.. 'എന്റെ പ്രണയമേ..' എന്ന് ഞാൻ അറിയാതെ  മനസ്സിൽ പലവട്ടം ഉരുവിട്ടുപോയിരിക്കുന്നു അപ്പോൾ.
മിനേഷിനെ പോലെ എത്ര എത്ര മനുഷ്യരാണ് അകമേ ഒളിപ്പിച്ചുവച്ച കഴിവുമായി ഈ ലോകത്ത് ജീവിക്കുന്നത്. അല്ല, സഖീ
ജീവിക്കേണ്ടിവരുന്നത് എന്നല്ലേ യാഥാർഥ്യം.?

പെണ്ണേ.. നീ വിശ്വസിക്കുമോ എന്നെനിക്ക് അറിയില്ല. അന്നത്തെ പരിപാടിയുടെ ഭാഗമായി നടന്ന ഒരു ഹാസ്യനാടകത്തിൽ ഞാനും ചെറിയൊരു അഭിനയം കാഴ്ചവച്ചിരുന്നു. സ്‌കൂൾപടി കാണുമ്പോൾ തന്നെ ഉറക്കം തൂങ്ങിയിരുന്ന ഈ ഞാൻ ആ നാടകത്തിൽ ഒരു സ്‌കൂൾ അദ്ധ്യാപകനായി അഭിനയിച്ചിരിക്കുന്നു. ആത്മാർത്ഥമായിതന്നെ നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞുകൊള്ളട്ടെ, എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അത്രയ്ക്ക് സുഖമുള്ള ഏർപ്പാട് ഒന്നുമല്ല ഈ അദ്ധ്യാപനം എന്ന ജോലി. 
പ്രിയേ നിനക്ക് ഓർമ്മയുണ്ടോ, നാലാം ക്ലാസിൽ നിന്നെ കണക്ക് പഠിപ്പിച്ചിരുന്ന ആ കറുത്തുതടിച്ച രാജൻ മാഷിനെ. എന്നെയും പഠിപ്പിച്ചതും അദ്ദേഹം തന്നെയായിരുന്നു. പാഠഭാഗങ്ങൾ പറഞ്ഞുതരുമ്പോൾ  അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ണുകൾ കൂടുതൽ ഭയമുളവാക്കുമായിരുന്നു എന്ന് നീ പറയാറുണ്ടായിരുന്നത് ഞാൻ ഓർക്കുന്നു. കണക്ക് പോലെ തന്നെയാണ് പെണ്ണേ കണക്ക് മാഷും എന്ന് ഞാൻ അപ്പോൾ മറുപടിനൽകാറും ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇനിയൊരിക്കൽ നീ അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ, കണക്കും കണക്ക് മാഷേയും പോലെ തന്നെയാണ് ജീവിച്ച് തുടങ്ങുമ്പോൾ ജീവിതവും എന്നായിരിക്കും എന്റെ മറുപടി.
അതും നമ്മളെ സ്നേഹത്തോടെയെങ്കിലും കണ്ണുരുട്ടി പേടിപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടേയിരിക്കും. അതെ പെണ്ണെ ഒരു കറുത്ത തടിച്ച നിരന്തരം കണ്ണുരുട്ടി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു കണക്കുമാഷിന്റെ മുൻപിൽ ഉത്തരം കിട്ടാതെ വലയുന്ന ഒരു നാലാംക്ലാസ് വിദ്യാർത്ഥിയാണ് എന്റെ ജീവിതവും ഇപ്പോൾ. 
രാജൻ മാഷ്, അദ്ദേഹം ഇപ്പോൾ മരണപ്പെട്ടു കാണുമായിരിക്കും അല്ലേ..! വേണ്ട, ഈ കത്തിലെങ്കിലും മരണം കടന്നുവരാതിരിക്കട്ടെ..

സഖീ.. അന്നത്തെ ഹാസ്യ നാടകത്തിൽ എന്റെ അദ്ധ്യാപക കഥാപാത്രത്തിന് കാര്യമായ ഹാസ്യപ്രാധാന്യം ഒന്നും സത്യത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒരിക്കൽ പോലും നിന്നെ ചിരിപ്പിക്കാൻ പോലും കഴിയാതെ പോയ എനിക്ക് ഒരു ചെറു നാടകത്തിലൂടെ എങ്ങനെയാണ് മുൻപിൽ ഇരിക്കുന്ന വ്യത്യസ്തരായ അനേകം സഹപ്രവർത്തകരെയും മറ്റുള്ളവരെയും ചിരിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കുക..? 
പക്ഷേ, അപ്പുണ്ണിയായി അഭിനയിച്ച സരോജ് മുഴുവനാളേയും  ചിരിപ്പിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു. മാനസീക വൈകല്യമുള്ള ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനാണ് അപ്പുണ്ണി. അവന്റെ രസകരമായ നിൽപ്പ് മാത്രം കണ്ടാൽമതി ചിരിയുടെ മർമ്മമിളകാൻ. വൈകല്യങ്ങളെ എങ്ങനെ മറ്റുള്ളവരുടെ സന്തോഷത്തിനു കാരണമാക്കാം എന്നതിന്റെ ഉത്തമ ഉദാഹരണം തന്നെയായിരുന്നു അപ്പുണ്ണിയുടെ  കഥാപാത്രം.
പ്രിയമുള്ളവളെ, പുതിയ മനുഷ്യന്റെ സന്തോഷത്തിന്റെ കാരണങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണെന്ന് അടുത്ത ക്ലാസിൽ കണ്ണുരുട്ടാത്ത ഏതെങ്കിലും ഒരു അദ്ധ്യാപകനോട് ചോദിക്കണം നീ. ആ ചോദ്യം ഒരു കണക്ക് മാഷേപ്പോലെ അവരേയും നോക്കി കണ്ണുരുട്ടട്ടെ.!